Ex-OKAN’ers David en Armand gingen naar GO! Spectrumschool en staan er nu zelf voor de klas

Tja, wij hebben in hun schoenen gestaan, hé. Eigenlijk zijn we hun rolmodellen. Ik neem die verantwoordelijkheid dan ook ter harte.”

Armand Murataj

David en Armand, jullie zijn beiden ex-OKAN’ers (onthaal anderstalige nieuwkomers) en ook oud-leerling van onze GO! Spectrumschool. 

David: “Dat klopt. Mijn familie en ik gingen van Armenië naar België in 2002. Ik was 12 jaar toen ik mijn eerste Nederlandse woorden leerde en naar school ging in Deurne.”

Armand: “Wij kwamen ook in 2002 naar België, maar dan vanuit Albanië. We woonden eerst in Wallonië, zijn dan in 2009 verhuisd naar Kapellen en verbleven daar een aantal jaren in een asielcentrum. Ik werd warm onthaald in de OKAN-klas van GO!TAK en leerde al snel Nederlands. Een paar jaar later verhuisden we naar Antwerpen. David en ik hebben elkaar leren kennen in het derde middelbaar in de GO! Spectrumschool. We volgden de richting Mechanica.”

David: “We hebben hier allebei ook een specialisatiejaar gedaan. Het was in de zomer van 2012 dat we ons diploma secundair onderwijs behaalden.”

Hoe zijn jullie dan leerkracht geworden? 

Armand: “Ik vond meteen werk in de haven van Antwerpen, als productiearbeider. Maar eigenlijk wilde ik meer. Uiteindelijk ben ik er acht jaar gebleven. Toen werd ik gecontacteerd door Manuel Santos, onze vroegere leerkracht Mechanica. De school was dringend op zoek naar iemand die technische vakken kon geven. Na een gesprek met Manuel en directeur Christine Hannes, mocht ik beginnen. Je mag gerust weten dat ik niet goed geslapen heb die nacht (lacht). Ik kende uiteraard mijn vak en wist dat ik het goed kon uitleggen, maar leerkracht zijn, da’s wel wat andere koek. Zo had ik bijvoorbeeld nog nooit van een leerplan gehoord.” 

David: “Ik heb jaren in verschillende autogarages gewerkt als mechanieker. Dat deed ik erg graag, maar ik vond het jammer dat er geen doorgroeimogelijkheden waren. Een van onze oud-leerkrachten zag altijd al een leerkracht in mij. Het was mijn vriend Armand – die toen al een tijdje enthousiast voor de klas stond – die me overtuigde om de onderwijs-sprong te wagen. Ik heb er nog geen seconde spijt van gehad.”

Hoe hebben jullie dat dan aangepakt, of beter nog, overleefd, die eerste weken en maanden? 

Armand: “We werden hier op school heel goed opgevangen. Niet alleen door onze vakcollega’s, maar ook bijvoorbeeld door collega’s Nederlands. We kregen én krijgen altijd eerlijke, maar constructieve feedback. Eigenlijk had ik onmiddellijk vertrouwen en het gevoel dat het goed zou komen.” 

David: “Het voordeel was dat we de collega’s al kenden, natuurlijk. En Armand werkte hier al toen ik begon. Het was zo’n beetje thuiskomen in de Spectrumschool.”

Armand: “Maar we moeten ook eerlijk zijn: die eerste periode was zwaar. Ik moest plots met de computer werken, leerdoelen formuleren, lessen voorbereiden en ga zo maar door. Het werk was niet gedaan na de lesuren. Integendeel.”

David: “We zijn ook gestart met de lerarenopleiding, omdat we binnen de vijf jaar een pedagogisch bekwaamheidsbewijs moeten behalen.” 

Hoe combineer je die opleiding met je werk en een gezin?

David: “Ik moet toegeven dat de combinatie best pittig is. Gelukkig staan we niet alleen. Meer dan 25 leerkrachten van de school volgen de lerarenopleiding. En onze ervaren collega’s denken mee en helpen ons. De aanvangsbegeleiding voor starters loopt hier ook goed. Dat is een steun.”

Armand: “Onze directeur heeft regelmatig contact met de mensen van de opleiding. Zo houden ze in de hogeschool de vinger aan de pols.”

Wat voor band hebben jullie met jullie leerlingen? En werden jullie meteen aanvaard?

Aan het einde van de dag probeer ik steeds tien minuutjes met mijn leerlingen te praten over hun toekomst. Ik verwijs ook vaak naar het traject dat ik zelf aflegde en hoe je moet knokken om ergens te geraken.”

David Mirzoyan

Armand: “Tja, wij hebben in hun schoenen gestaan, hé. Eigenlijk zijn we hun rolmodellen. Ik neem die verantwoordelijkheid dan ook ter harte. Een leerkracht is meer dan enkel een vakexpert. Ik probeer mijn leerlingen ook ambities en de juiste waarden mee te geven.”

David: “Zo zie ik dat ook. Aan het einde van de dag probeer ik steeds tien minuutjes met hen te praten over hun toekomst. Heel veel jongeren staan daar te weinig bij stil. Ik verwijs ook vaak naar het traject dat ik zelf aflegde en hoe je moet knokken om ergens te geraken.”

Armand: “Ik ben ervan overtuigd dat we net daarom een wezenlijk verschil kunnen maken. Wij komen uit dezelfde cultuur en kenden een gelijkaardige opvoeding. Als iemand zijn boekentas nonchalant wegsmijt, dan zeg ik dat zijn ouders daar hard voor hebben moeten werken. Als mijn leerlingen op stage gaan, weet ik uit ervaring dat niet iedereen hen graag zal zien komen, maar ik leg hen uit dat ze ook met moeilijke mensen moeten leren omgaan en dat ze op elk moment beleefd moeten blijven. Dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hoe men naar hen kijkt. En als ik een goed geschreven mail krijg van een van mijn gasten, dan neem ik hem even apart en zeg ik dat ik trots ben.”

David: “Wederzijds respect. Dat is waar het vaak om draait en waar we dan ook regelmatig naar verwijzen.”

Wat vinden jullie het leukst aan leerkracht zijn? 

David: “Het omgaan met jongeren is fijn, en het feit dat je impact hebt, geeft voldoening. Diezelfde voldoening krijg je niet als je in een garage werkt, vind ik. Als mijn leerlingen de wet van Ohm begrijpen, uitleggen en kunnen toepassen, ben ik fier. Op hen, maar ook op mezelf.”

Armand: “Dat is zo. Je kennis kunnen delen met anderen geeft een gevoel van tevredenheid. Het beroepsonderwijs staat spijtig genoeg vaak negatief in de kijker, maar er zijn echt jongeren die het goed willen doen. En die dragen ons op handen.”

Zijn er ook negatieve kanten aan het beroep van leraar? 

Armand: “Goh, niet iedereen is gemaakt om voor de klas te staan. Je moet sterk in je schoenen staan en het is niet altijd gemakkelijk. Onderwijs is soms stressvol. In de maand december weten ze thuis dat het heel druk is. Mijn enige vrije dag is zondag. Al mijn vrije tijd gaat naar schoolwerk: toetsen opstellen, verbeteren, lessen voorbereiden, … .  Tijdens de zomervakantie probeer ik projecten in elkaar te steken zodat de leerstof nog beter kan verwerkt worden.”

David: “Hoe de job werkelijk is, hangt ook af van de aanpak van de school, de visie of de collega’s waarmee je samenwerkt.”

Armand: “En je moet willen blijven zoeken naar een betere aanpak. Als je denkt dat je de job binnen de kortste keren in de vingers hebt, dan vergis je je. Ik neem constant notities om mijn lessen te verbeteren.”

David: “Je moet jezelf ook wíllen verbeteren. Als je dat niet wil doen, moet je er niet aan beginnen.”

Wat zijn jullie persoonlijke uitdagingen of ambities nog als leerkracht? 

Armand: “Ik wil álle leerlingen graag bij de les houden, dat is iets dat niet altijd lukt. Ik zie een klas als een voetbalploeg: de groep is verantwoordelijk voor het succes van alle individuen. Het is mijn ambitie om zoveel mogelijk jongeren kansen te geven. Misschien wil ik wel doorgroeien, maar daarvoor is het nog te vroeg. Ik sluit niets uit. Maar alles op zijn tijd.”

David: “Mensen die twijfelen over onderwijs, wil ik graag overtuigen om de stap te zetten. Ik wil echt goed worden in wat ik doe, want er is veel ruimte voor verbetering. En dat is logisch want het is nog maar mijn tweede jaar. Leerlingenbegeleiding lijkt me ook interessant, maar inderdaad: alles op zijn tijd.”

David en Armand. Twee charismatische zij-instromers die niet alleen nóg meer kleur en warmte bieden aan het spectrum op onze school in Deurne, maar hun leerlingen vandaag vooral geven wat ze er vroeger ook van hun eigen leerkrachten kregen: de nodige uitdaging, wijze levenslessen en kansen voor een succesvolle toekomst.  #FieroponsGO! 

---

Wil je net zoals David en Armand aan de slag in onze GO! Spectrumschool? Surf dan zeker eens naar spectrumschool.be, meld je aan voor de jobdag of stuur een mailtje naar Christine Hannes, directeur van de school, via directeur@spectrumschool.be.

Twijfel je om de overstap van de privé naar het onderwijs te maken, of heb je vragen over de mogelijkheden en de voorwaarden? Maak dan een afspraak met een van onze HR-medewerkers. Zij helpen je heel graag (vrijblijvend!) op weg.